Όσο και αν ακούγεται παράξενο ακόμη και τα σύννεφα έχουν ονόματα. Και μάλιστα όχι μόνο έχουν ονόματα αλλά ανήκουν και σε οικογένειες. Θα ξεκινήσουμε το ταξίδι στα σύννεφα γνωρίζοντας το «νονό» τους
Ασφαλώς όλοι έχουν παρατηρήσει ότι τα σύννεφα διαρκώς αλλάζουν μορφή και ότι δύο σύννεφα ποτέ δεν είναι ακριβώς ίδια. Όμως ο Άγγλος Luke Howard (1772-1864), κάνοντας συστηματικές παρατηρήσεις, διαπίστωσε ότι , παρά τις διαφορές τους, είναι δυνατόν να γίνει μια ταξινόμηση και στα σύννεφα με βάση κάποια κοινά τους χαρακτηριστικά. Ο Ηοward, λοιπόν, που θα πρέπει να σημειωθεί, ότι είχε μια επιχείρηση κατασκευής χημικών και το χόμπι του ήταν η μετεωρολογία, έμελλε να γίνει ο νονός για τα σύννεφα.
Μεγάλωσε σε ένα θρησκευτικό σχολείο, όπου σύμφωνα με τον ίδιο, «έμαθε περισσότερα Λατινικά απ’ όσα στη ζωή του μπορούσε να ξεχάσει». Έτσι όταν το 1803 χρειάστηκε να βρει τα ονόματα που θα έδινε στους διάφορους τύπους των σύννεφων, χρησιμοποίησε λατινικές ονομασίες.Με τις παρατηρήσεις του διαπίστωσε ότι μπορούσε να χωρίσει τα νέφη σε εκείνα: που έμοιαζαν με σωρούς από βαμβάκι, σε εκείνα που κάλυπταν σαν πέπλο ένα μεγάλο τμήμα ή και όλο τον ουράνιο θόλο, σε εκείνα που ήταν πολύ μαύρα και σε εκείνα που έμοιαζαν με λεπτές ίνες από μαλλί. Τις 4 αυτές μεγάλες κατηγορίες νεφών τις ονόμασε Cumulus, stratus, nimbus, cirrus . Τα ονόματα αυτά ουσιαστικά χρησιμοποιούμε και εμείς ακόμη μετά από 200 χρόνια.
(είναι πολύ χαρακτηριστικές οι ζωγραφιές του ίδιου του Howard από το βιβλιο του
"Essay on the Modification of Clouds")
Πολύ γρήγορα η μετεωρολογική επιστημονική κοινότητα βρήκε χρήσιμη την ταξινόμηση του Howard -που δεν ήταν και δεν ισχυριζόταν ότι είναι επιστήμονας-. Η οριστική ταξινόμηση των νεφών έγινε το 1956 από τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό (W.M.O.) Αυτή σήμερα ακολουθείται παγκοσμίως από τους μετεωρολόγους, τους πιλότους, τους ναυτικούς , και γενικότερα όλους ασχολούνται επαγγελματικά με τον καιρό, (αλλά και από πολλούς ερασιτέχνες που, στα χνάρια του Howard, τους αρέσει να «κοιτούν ψηλά»)
