Σε όλες τις μυθολογίες θα βρούμε αναφορές σχετικά με τα διάφορα ατμοσφαιρικά φαινόμενα. Καθώς ο άνθρωπος δε μπορούσε να τα ερμηνεύσει αυτά αποδίδονταν στις διάφορες θεότητες . Στη δική μας μυθολογία ως γνωστό ο Δίας, ο πατέρας των θεών και των ανθρώπων, ήταν ο κύριος του ουρανού και όσων συμβαίνουν σε αυτόν
Πολύ χαρακτηριστικά είναι τα επίθετα που χρησιμοποιεί ό Όμηρος στην Ιλιάδα και την Οδύσσεια που δείχνουν την κυριαρχία του Δία στα μετεωρολογικά φαινόμενα. Πιο συγκεκριμένα ο Δίας αναφέρεται ως:
Νεφεληγερέτης (που μαζεύει τα σύννεφα) Α511, α63
Κελαινεφής (που περιβάλλεται από μαύρα σύννεφα) λ36
Αστεροπητής (που προκαλεί τις αστραπές) Α580
Στεροπηγερέτης (που στέλνει τις αστραπές) Π298
Αργικέραυνος (που φτιάχνει λαμπρούς κεραυνούς) Τ121, Υ16
Τερπικέραυνος (που αρέσκεται στους κεραυνούς )Α419, υ95
Υψιβρεμέτης (που βροντά από ψηλά) Δ354
Εριβρεμέτης (που προκαλεί δυνατές βροντές) Ν624
Ερίγδουπος (που βροντά πολύ) κ 515 Υ50, 152
( με το γράμμα η ραψωδία της Ιλιάδας ή της Οδύσσειας αντίστοιχα)
Ομως γιά το "μετεωρολογικό" Δία και γενικότερα για την Ελληνική μυθολογία και τον καιρό θα συνεχίσουμε.
